6e reisdag

Na het ontbijt staat onze gids om 8.40 te wachten. Onze reisleiders zijn reeds op pad om de lunch te regelen. Te voet gaan we zo'n door het stadje naar de haven. Daar ligt een bootje met een dak te wachten. We gaan aan boord samen met Henk en Helma 1 en 2. Dan varen we heerlijk over de Egeische zee. Na een tijdje wordt de motor stil gezet en leest Henk een stuk uit de bijbel. We zingen uit onze liedbundels en bidden met elkaar. Dan varen we weer verder. Na een tijdje mag Arie tot zijn grote plezier het stuur overnemen. Hij weet ons zelfs keurig aan te meren. Dan zijn we beland in Nafplion. Dit was ooit 5 jaar de hoofdstad van Griekenland. Er staan prachtige oude gebouwen en er ligt hoog boven op de berg een burcht. Helma 2 laat ons een stuk langs de boulevard lopen in de schaduw en vertelt wat over de oude gebouwen die we zien. Ze komen uit zeer diverse periodes in de geschiedenis. Ook zien we nog een standbeeld maar ik ben bang dat ik niet zo goed geluisterd heb welke gouverneur het was. We lopen nog een stukje door het stadje en ten slotte mogen we nog zo'n anderhalf uur vrij rondlopen. Hans en ik beginnen meteen te wandelen naar de verdedigingswerken boven de stad. Het is even zoeken naar de goede weg maar die vinden we en na een klein half uur hebben we een prachtig uitzicht over de stad, de vallei en het achterland met alle bergen er om heen. Aan de andere kant van de rots waar we op staan is een zandstrand en wordt er veel en ver gezwommen. Nadat ik de klok op de berg heb geluid gaan we langzaamaan weer naar beneden. Het is namelijk weer erg warm. Beneden wandelen we door de smalle straten naar het grote plein en drinken daar een lekker koel drankje. Dan weer op naar de haven en allemaal weer in de boot. We bewonderen de diverse aankopen en elkaars foto's en ditmaal mag Wim ons een heel stuk varen. Handig toch om dat soort mannen mee te hebben op reis :).
Als we hebben aangelegd haalt onze reisleiding de aankopen van de vroege ochtend tevoorschijn en gaan we bij de haven picknicken. De tomaten en komkommers worden gesneden. De kaas, vleeswaren, perziken, pruimen en druiven op bordjes gedaan. De tapanade, jam en salade geopend. Henk blijkt heel goed te zijn in brood snijden. ( is weer eens wat anders dan het brood breken.....) En na een gebed kunnen we los. Er blijkt meer dan voldoende te zijn.
Na het opruimen lopen we langzaam door de winkelstraat terug naar het hotel en houden we lekker siesta. Iedereen doet wij hij/zij prettig vindt. Slapen, zwemmen (in de zee of het zwembad), lezen, het lijkt wel vakantie.
In mijn kamer lees ik eerst wat nieuws en schrijf het eerste stuk van dit verslag, daarna doe ik een middagdutje en vervolgens loop ik een flink stuk door de omgeving. Nog even onder de douche springen en dan op naar het avondeten buiten. Na dit diner vertrekken we met de groep naar het zwembad en verbouwen daar de boel tot we een avondmaalstafel hebben waar we allemaal om heen kunnen zitten. Dan gaan we over tot de kerkdienst.
Na een lied en votum en groet vertelt Helma dat ze tijdens de afgelopen week geraakt werd door het drieluik van Paulus waar hij de stap neemt om naar Griekenland te gaan. Een stap waardoor zij hier nu als christen staat. Henk gaat vervolgens verder door uit Korinthe te lezen hoe Paulus God durft te volgen en of wij in ons leven ook God durven te volgen. Ook al hebben we net als Paulus last van "een doorn in het vlees".
Na het volgende lied leest Henk de geloofsbelijdenis van Nicea. Vervolgens gaan we over tot de viering van het Heilig avondmaal. Henk schenkt de wijn in. Deze heeft hij meegenomen uit het Meteora klooster. Het brood is vanmorgen gekocht in het dorp, we hebben soortgelijk brood met de lunch gegegeten.
Henk breekt het lange brood, spreekt de dankzegging uit en geeft de twee helften door. Telkens breekt iemand een stukje van het brood en geeft dat aan zijn/ haar buurman/vrouw en zegt: "het brood des levens, ook voor jou". Daarna geven we de twee glazen wijn door met de tekst: "de wijn van het koninkrijk, ook voor jou". We sluiten af met een gebed waarbij we denken aan onze geliefden, ver weg en dichtbij.
Jolande