10e reisdag

Vandaag hebben we tot 17.00 uur een vrije dag. Eerst slapen we tot 8.00 uur uit en na het ontbijt leveren we onze koffers in die in een kamer gaan die op slot kan. Hans en ik gaan samen met Arie en Tineke en Wim en Willy de stad in. Eerst een stuk wandelen. Onderweg in de stad komen we weer bedelende mensen tegen. Met lichamelijke gebreken of heel oud, of heel jonge meisjes met een kindje. Leve de Nederlandse pensioen en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen.....
We nemen een kijkje bij de vleesmarkt. Deze is overdekt. De slagers hebben keurige koelvitrines voor de grote stukken vlees, ter plekke wordt gehakt gemalen en worden spareribs gemaakt. We zien halve lammetjes hangen, met kop, zonder vel en precies middendoor. Kalkoenen, kippen, een konijn, varkensvlees apart, bakken met koppen, de stank valt erg mee en er zijn heel weinig vliegen. Toch vindt Wim het overduidelijk maar niets.
Daarna door naar de groente en fruitmarkt. Altijd leuk. Rare bonen, grote meloenen, grote zakken met linzen, bonen en erwten ed die geschept en gewogen worden. Een dierenwinkel waar ze voer hebben wat je zelf ook kan scheppen, veel kanaries en wat tropische vogels en in de etalage een paar hokken met puppies. Een beagle, een poedel en een yorkshireterrier. Ik moet Tineke zowat ontvoeren. :) Even verder is een winkel met paardenbenodigdheden ed. samen met Tineke ben ik hier wel een tijdje zoet. Er zijn prachtige leren riemen voor honden en tuigen voor paarden, bellen in allerlei soorten en maten voor kleine lammetjes tot grote koeien, zwepen, kattapulten van hout en leer, teveel om op te noemen. Nadat Tineke een rode halster heeft gekocht verlaten we node deze winkel want de anderen staan heel braaf te wachten. Dan duiken we allemaal de vlooienmarkt in. Hier zijn we een behoorlijk tijd zoet. Er is voor iedereen wel iets te zien. Werktuigen, oude treintjes, sieraden, oude kasten, je kan het zo gek niet bedenken of het is wel te vinden in de nauwe straatjes. In de winkeltjes moet je goed opletten want het is er nauw en de koopwaar staat zo hoog en breed opgestapeld dat je soms voetje voor voetje moet lopen. De prijzen zijn belachelijk hoog maar we kopen toch niets dus dat mag de pret niet drukken.
Uiteindelijk drinken we ergens op een plein wat. Daarna stort ik me met Willy op een moderne speelgoedzaak van 4 verdiepingen. Hans en Wim kunnen dan lekker blijven zitten. Als we weer terug zijn gaan we langs een bakkerszaak. Door naar de souvenirwinkeltjes. Zijn er genoeg van. Langzaamaan vullen de tassen met aankopen. We bekijken nog wat wonderlijke koopwaar: levende slakken in bakken, veel sponzen, je naam op draad in het Grieks en vermaken ons met straatverkopers. Af en toe zien we anderen van de groep. De meesten lopen toch ongeveer dezelfde route.
Dan nog de vismarkt. Ook hier weer interessant met een haai in grote moten, diverse vissoorten in verschillende maten, rode vissen, krabben, grote garnalen, zalm, tonijn, mosselen en mij onbekende vissen. Tineke maakt nog een spannend filmpje van een krab. Wim blijft nu wijselijk gewoon buiten staan.
Langzaamaan gaan we weer terug naar het hotel. Onderweg sluiten zich meer groepsleden aan. Binnen kunnen we verkleden, aankopen in de koffer stoppen en even naar het toilet. Dan om 17.00 uur avondeten in het hotel. Om 18.00 uur staat de bus klaar. Koffers erin en naar de luchthaven. We rijden zonder files naar de luchthaven Eleftherios Venizelos en zijn dus te vroeg want de balie is nog niet open. Na een tijdje wachten kunnen we inchecken. Even gedoe: Het handvat van de koffer van Ellen wil niet meer inschuiven dus die moet bij een aparte balie inchecken. Dan door de ticketcheck en op naar de winkeltjes. Na een half uur verzamelen we weer. Iedereen is door de douane, zelfs Wim die een piepklein zakmes/schaartje vervoert.
Tineke is helaas haar deo kwijt, die was net te vol. Dan wachten bij de gate tot we met bussen naar het vliegtuig kunnen worden vervoerd. Bij het vliegtuig nog even uitwaaien en dan kunnen we naar binnen. Om 19.15 vertrekken we, keurig op tijd. Gedurende de vliegreis is het een rustige boel. Velen slapen (bij) en ik maak dit verslag en volg daarna hun voorbeeld. Eerst even het horloge een uur terug de tijd.
Rond 11.45 uur Nederlandse tijd landen we op Schiphol en kunnen de nodige familieleden worden gebeld voor ophaaldienst. Bij de bagageband blijkt zelfs de koffer van Ellen meegekomen te zijn tot haar opluchting. We nemen allemaal afscheid van elkaar. Deze intensieve reis heeft een mooie band gesmeed tussen de diverse leden van de groep. Met een "tot zondag" en een knuffel zeggen we elkaar gedag.
Jolande